រឿង អូដ្ឋនិងលា
(បទពាក្យ ៨)
កាលមួយនោះមានឈ្មួញអំបិលម្នាក់ រស់នៅស្នាក់ក្បែរវាលសាហារា
ផ្នែកខាងលិចនៃទ្វីបអាហ្វ្រិកា ឆ្លងកាត់មហាវាលខ្សាច់មួយដ៏ធំ ។
ឈ្មួញបានប្រើសត្វអូដ្ឋហើយនឹងលា ឲ្យពួកវាដឹកអំបិលច្រើនដុំ
យកទៅលក់នៅឯទីប្រជុំ ផ្សារមួយធំក្នុងដែនដីភារា ។
ការធ្វើដំណើរទៅផ្លូវវែងឆ្ងាយ នឿយហត់កាយសត្វទាំងពីរអង្គា
ខំប្រឹងដើរទៅមុខទាំងវេទនា ទ្រុឌទ្រមកាយាស្ទើរក្ស័យតៃហោង ។
ដល់ពាក់កណ្តាលផ្លូវទៅទីផ្សារ លាពោលថាអូដ្ឋអើយមេត្តាបង
ជួយរំលែកអីវ៉ាន់ពីលើខ្នង ខ្ញុំខ្លះផងដើម្បីឆ្លងដល់ត្រើយ ។
ឮលាអង្វរអូដ្ឋស្រូតឆ្លើយថា យើងធ្ងន់ដូចគ្នាទេសម្លាញ់អើយ
ឯងកុំរំអួយពេកប្រឹងឡើងវ៉ឺយ ពោលរួចហើយអូដ្ឋបន្តយាត្រា ។
លាខំប្រឹងដើរតាមទាំងត្រដរ ព្យាយាមអង្វរអូដ្ឋឲ្យមេត្តា
ជួយវាផងតែម្តងនេះទេណា ដ្បិតអីវាយល់គ្រាមានវិបរិត ។
មិនយូរប៉ុន្មានបានដល់ទីលង់ លាដួលតូងបាត់បង់អង្គជីវិត
ឈ្មួញឃើញលាស្លាប់ក៏មានគំនិត
ឆ្លៀតរិះគិតរកលាភតាមស្ថានការណ៍ ។
គាត់កាត់លើយបកស្បែកលាចេញមក រួចលើកយកផ្ទុកលើខ្នងអូដ្ឋរ៉ា
ព្រមទាំងដុំអំបិលបន្ទុកលា ឲ្យអូដ្ឋវាលីលាដឹកតែឯង ។
ចម្ងាយផ្លូវទៅផ្សារនៅឆ្ងាយក្រៃ អូដ្ឋនឹកសោកស្តាយកំហុសក្រៃលែង
បើព្រមជួយលាម្លេះមិនចំបែង ដឹកអីវ៉ាន់ម្នាក់ឯងថែមស្បែកលា ។
ការពារមុនប្រសើរជាងព្យាបាល រឿងដំណាលស្តីពីអូដ្ឋនិងលា
ជាដំបូន្មានមួយដ៏ពិស្តារ សម្រាប់ពិចារណាជាមេរៀន ៕
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ចំណីខួរក្បាល
ខ្មោច ខ្ញុំចង់សរសេរអំពី ខ្មោច យូរហើយ តែវាជាប្រធានបទដែលខ្ញុំខ្លាចខ្លាំង ។ ដែលខ្លាចនោះមិនមែនខ្ញុំខ្លាចខ្មោចទេ គឺខ្ញុំខ្លាចបង្កឲ្យមានការថ្នាំ...
-
ត្រីមួយតម្បុតពីរ បច្ចុប្បន្ន យើងឃើញមានពលរដ្ឋខ្មែរជាច្រើនបានធ្វើអន្តោប្រវេសន៍ ទៅរស់នៅក្នុងប្រទេសនានាដូចជា សហរដ្ឋអាមេរិក បារាំង កាណាដា និង អ...
-
សង្វេគអាចម៍ អាចម៍ជាពាក្យអសុរស ។ អ្នកដែលប្រើពាក្យអាចម៍នៅក្នុងការនិយាយស្តីឬសរសេរ អាចនឹងត្រូវគេស្អប់ដូចអាចម៍ ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើយើងយកពាក្យអាចម...
-
ហាត់ប្រាណ និង ហាត់ប្រាជ្ញ ខ្ញុំមិនមែនជាអ្នកសិក្សាផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រទេ ។ ក៏ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមានមិត្តភក្តិជាច្រើនដែលមានជំនាញផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រ ។ ផ...
No comments:
Post a Comment