(បទ បន្ទោលកាក)
អ្នកស្រែម្នាក់ដាក់ សំណាញ់លប់ទាក់ហ្វូងចាប
ចុះស៊ីសំណាប គ្រាប់ស្រូវទើបសាបឥតលស់ ។
ពេលសំណាញ់លប់ វាយសង្គ្រប់ខ្ទប់ចាបនោះ
ជាប់ទាំងត្រដក់ រងគ្រោះដូចហ្វូងចាបដែរ ។
ត្រដក់ភ័យណាស់ វាអង្វរអ្នកម្ចាស់ស្រែ
ថាខ្ញុំស៊ីតែ ក្តាមកាត់ស្រូវស្រែចង្រៃ ។
មិនដូចហ្វូងចាប តែងហើរឆៀងឆាបច្រៀវច្រៃ
ស៊ីស្រូវរាល់ថ្ងៃ បំផ្លាញខ្ទេចខ្ទីគ្មានសល់ ។
អ្នកស្រែឮច្នោះ ប្រាប់ត្រដក់ឲ្យអស់ឆ្ងល់
ថាយើងមិនខ្វល់ ឯងជាសត្វប្រភេទណា ។
ព្រោះឯងនេះបាន រុករានដីស្រែចម្ការ
បំផ្លាញផលា ដូចជាហ្វូងចាបនេះដែរ ។
ដូច្នេះឯងត្រូវ មានទោសបំផ្លាញស្រូវស្រែ
មិនអាចគេចកែ បង្វែរសុំលើកទោសឡើយ ៕
ដើរជាមួយចោរ ទោះបីយើងមិនមែនជាចោរ
ក៏គេចោទថាចោរដែរ
No comments:
Post a Comment