Fables and Folktales

រឿង ព្រះពាយនិងព្រះអាទិត្យ

(បទពាក្យ ៧)
ព្រះពាយអួតខ្លួនពូកែខ្លាំង              ចង់ប្រជែងច្បាំងព្រះអាទិត្យ
យកជ័យជម្នះសម្តែងឫទ្ធិ                អ្នកណាខ្លាំងពិតលើលោកា ។
ស្រុះស្រួលយល់ស្របគូភាគី          ខ្នះខ្នែងម្នាម្នីរកប្រស្នា
ដោះដូរឲ្យដឹងនូវហេតុការណ៍         ថាតើនរណាឫទ្ធិចម្បង ។
ខណៈនោះមានអ្នកដំណើរ             ម្នាក់កំពុងដើរក្បែររបង
ស្លៀកពាក់សង្ហាល្អហ្មត់ហ្មង        ខ្យល់ចង់សាកល្បងឫទ្ធិថ្កើងថ្កាន ។
ខ្យល់ដាក់លក្ខខណ្ឌប្រាប់ទៅថ្ងៃ     បើនរណាវៃអាចដោះបាន
ខោអាវបុរសចេញពីប្រាណ             នុះទើបដឹងបានឫទ្ធិក្រៃលែង ។
ព្រះអាទិត្យយល់ពិតឥតរុញរា          ទុកវេលាឲ្យខ្យល់សម្តែង
បញ្ចេញឫទ្ធីបក់ឥតក្រែង                  ដោះឲ្យរលីងអាវបុរស ។
ពេលខ្យល់បក់ខ្លាំងគេក្រសោប       ទាញខោអាវអោបជាប់ទាំងអស់
មិនឲ្យរបូតពីខ្លួនសោះ                   ខ្យល់ប្រឹងលុះអស់កម្លាំងកាយ ។
ឃើញថាមិនអាចយកឈ្នះបាន        ក៏បង្អង់ប្រាណឈប់កែខៃ
ទុកតួនាទីឲ្យទៅ ថ្ងៃ                           បញ្ចេញបារមីរបស់ខ្លួន ។
ព្រះអាទិត្យផ្លែងឫទ្ធិចាំងរស្មី              ចុះកំដៅថ្ងៃក្តៅផ្ទួនៗ
ធ្វើឲ្យអ្នកដើរស្អុះពេញខ្លួន               ដោះខោអាវខ្លួនអស់ពីប្រាណ ។
រួចចុះមុជទឹកស្ទឹងនៅក្បែរ                  រីករាយរហែក្នុងសន្តាន
ត្រជាក់កាយាសែនសុខសាន្ត            ថ្ងៃជ្រេទាបបានដើរទៅទៀត ៕
"ការបញ្ចុះបញ្ចូល ជាមធ្យោបាយល្អប្រសើរជាងការបង្ខិតបង្ខំ"