Tuesday, February 26, 2013

កំណាព្យមនោសញ្ចេតនា

ល្បើក ស្វាញីឈ្មោល (តចប់)
លុះបានស្តែងស្តាប់                     មេបាវាប្រាប់ស្រេចបាច់
ស្វាញីមិនភ្លេច                             រំលេចវាចាអរគុណ ។
វាពោលថ្លែងថា                           មាតាបិតាចិត្តបុណ្យ
កូនលើកករពន្ទ                           បន្ទន់កាយគោរពអ្នក ។
ដែលបានយល់ព្រម                   អនុលោមជ្រោមជ្រែងប្រត្យក្ស
យកចិត្តទុកដាក់                         បញ្ជាក់អនាគតកូន ។
គុណធម៌បាមេ                            ប្រៀបដូចទន្លេនិងក្បូន
ជួយរុញបញ្ជូន                            កូនឲ្យដល់ត្រើយមង្គល ។
សូមឲ្យទឹកចិត្ត                           ដែលមានទសពិធកុសល
នាំកូនឲ្យដល់                             សុផលស្នេហាកុំឃ្លាត ។
ពោលចប់ស្វាញី                        សម្ភីវន្ទាលាញាតិ
រួចហើយឈ្លបឆ្លៀត                  រកស្នៀតប្រាប់គូសង្សារ ។
អំពីលទ្ធផល                              ឲ្យអស់កង្វល់គ្រប់គ្នា
រឿងរ៉ាវស្នេហា                           ដែលវាប្រាថ្នាកសាង ។
ថ្ងៃមួយបានជួប                          ស្វាឈ្មោលលើដើមកោងកាង
វាក៏ដើរឆៀង                               កៀងគ្នាសន្ទនាជាថ្មី ។
ថាបងស្វាឈ្មោល                     ចូលមកនេះរ៉ាចរណៃ
ស្តាប់ខ្ញុំស្រដី                              អំពីរឿងស្នេហាយើង ។
កន្លងច្រើនថ្ងៃ                            ដែលយើងទាំងពីរបានផ្តើម
សាងស្នេហ៍មួយឡើង               ក្នុងភាពថ្កំថ្កើងស៊ីវីល័យ ។
ឥឡូវនេះដល់                            ពេលដឹងលទ្ធផលហើយថ្លៃ
តើបងមានអ្វី                              ស្រដីមុនខ្ញុំប្រុងប្រាប់ ។
ស្វាឈ្មោលចូលជិត                  វរមិត្តសង្សារសាសព្ទ
ថាបងចាំស្តាប់                           មេត្តាអូនប្រាប់ឆាប់មក ។
បងអន្ទះសា                               ស្ទើរសូន្យសង្ខារពន្លក
តាំងពីមានជោគ                        ចងស្នេហ៍អូនមកបងចាំ ។
ចម្លើយពីអូន                              ដូចក្បូនចាំអ្នកចែវនាំ
រុញដោលរេរាំ                            នាំយកទៅកាន់ត្រើយនាយ ។
ទោះបីអូនចោល                       ក្បូនស្នេហ៍តែលតោលរោយរាយ
ក៏បងមិនស្តាយ                         ចំណាយចិត្តស្នេហ៍ដែរពៅ ។
ព្រោះអូនបានផ្តល់                    ឱកាសមួយដល់ឥឡូវ
ឲ្យបងមានផ្លូវ                            ចែចូវចងស្នេហ៍ថែស្ងួន ។
ប្រាប់បងត្រង់មក                      ពន្លកកុំភ័យអីអូន
បងមិនរុកកួន                            ឲ្យស្ងួនពិបាកចិត្តទេ ។
ដោយឬមិនដោយ                     បងផ្តល់សិទ្ធិឲ្យមាសមេ
សម្រេចរឿងស្នេហ៍                   ដែលយើងទាំងទ្វេគួរសាង ។
ស្វាញីខ្សឹបថា                            បងពិតជាមានសំណាង
កម្មដែលបងសាង                     លទ្ធផលរុងរឿងផ្តល់ហើយ ។
អូនមានកិត្តិយស                     ប្រាប់បងដោយស្មោះត្រាណត្រើយ
ថាអូនស្ម័គ្រដោយ                     ឲ្យខ្លួនប្រាណចិត្តនិត្យនៅ ។
នែបនឹងនួនអ្នក                          ជាក់តាមលក្ខណៈចែចូវ
ច្នេះបងអាចទៅ                         បើកផ្លូវដណ្តឹងអូនចុះ ។
មេបាអូនព្រម                             ចិត្តគាត់ក៏ល្មមស្រួលស្រុះ
អូនបានពិគ្រោះ                         ផ្តល់កិត្តិយសជូនគាត់ផ្ទាល់ ។
ក្រោយពេលរៀបការ                 លោកមេបាទទួលស្គាល់
នោះស្នេហ៍យើងដល់                គោលដៅលទ្ធផលហើយណ៎ា ! ។
យើងនឹងចាប់ដៃ                        គ្នាជាស្វាមីភរិយា
រួមរក្សសម្ភារ                              កសាងគ្រួសារមួយឡើង ។
ក្រោយពីបានស្តាប់                   ស្វាញីរៀបរាប់រឿងថ្កើង
ស្វាឈ្មោលហក់ប៉ើង                តោងមែកឈើឡើងអបអរ ។
វាលោតដាំទីង                           រាំឡកកញ្ឆេងសាទរ
នឹងដំណឹងល្អ                            ដែលសង្សារយក៍មកប្រាប់ ។
មាត់វាស្រែកច្រៀង                   សំនៀងគ្រលួចកួចសព្ទ
ថ្លាថ្លែងរៀបរាប់                         ប្រាប់ចិត្តរំភើបនៃវា ។
រាំច្រៀងអស់ចិត្ត                        ស្វាឈ្មោលចូលកិតសង្សារ
ពោលពាក្យវាចា                        ថាបងពិតជាអរណាស់ ។
បានអូនយល់ព្រម                     ដោយបងឥតប្រែក្រឡាស់
បញ្ជាក់ចិត្តច្បាស់                       ប្រាប់មេបាចាស់ទុំផង ។
បងនឹងម្នីម្នា                                ពឹងពាក់មីងមាប្អូនបង
មេបាគ្រប់គ្រង                           ចូលចងភ្ជាប់ពាក្យអ្នកថ្លៃ ។
រួចរើសវេលា                              រៀបមង្គលការចងដៃ
តាមប្រពៃណី                             ឲ្យយើងទាំងពីរបានគ្នា ។
ជាប្តីប្រពន្ធ                                  ប្រកបដោយបុណ្យវាសនា
រស់មានសុខា                             តាមក្តីប្រាថ្នានៃយើង ។
ពោលចប់ស្វាឈ្មោល               ឈោងបេះផ្កាព្កុលមួយថ្កើង
បានហើយលើកឡើង                ហុចទៅស្វាញីសង្សារ ។
ថាបងសូមជូន                            ផ្កានេះឲ្យអូនទុកជា
បន្ទាល់ស្នេហា                            បងនិងពុំងាទងវង ។
ផ្កាជានិមិត្ត                                  នៃចិត្តស្មោះស្ម័គ្រទាក់ទង
អូនហើយនិងបង                       សម្រេចចិត្តចងស្នេហា ។
សន្យារួមរឹត                                ស្នេហ៍ស្និទ្ធនិត្យជាសង្សារ
ក្នុងវដ្តសង្សារ                             លុះខ្លួនមរណាឃ្លាតឃ្លា ។
ស្វាញីទទួល                              ផ្កាព្កុលដាក់ផ្ទាល់ហត្ថា
ហើយបួងសួងថា                       អូនសូមសច្ចាបន់ផ្សង ។
ឲ្យក្តីស្នេហ៍យើង                        យល់ភាពរុងរឿងគ្មានហ្មង
មានជោគជ័យឆ្លង                     ផុតពីគន្លងគ្រោតគ្រាត ។
ជីវិតមានន័យ                             រស់ក្នុងលោកីយ៍មួយជាតិ
បានសុខកុំឃ្លាត                        ជ្រកក្រោមធម្មជាតិពុទ្ធពរ ។
អាយុវណ្ណៈ                                 សុខៈពលៈបវរ
តែងនៅកំដរ                              ចិត្តអរសាទររៀងរាប ។
រឿងល្បើកសត្វស្វា                    កសាងស្នេហាប្រៀបធៀប
សូមលោកអ្នកជ្រាប                  ​ ដល់ទីបញ្ចប់ត្រឹមនេះ ។
បើមានខុសឆ្គង                          ឬចង់ផ្តោះផ្តងចំណេះ
ដៀលដេញគន់រិះ                       សូមផ្ញើតម្រិះតាមសារ ។
អេឡិចត្រូនិក                              មកស្មេរនាម ឆៃ ចិន្តា
កវីខេមរា                                     ដូចពាក្យកត់ត្រាខាងក្រោម ៕

ផ្ញើសារទៅអ្នកនិពន្ធ: khemara_kakvey@yahoo.com

No comments:

ចំណីខួរក្បាល

គ្រាប់សណ្តែក មិនដែល អ្នកដែលសិក្សាវិស័យវេជ្ជសាស្ត្រ ប្រហែលជាធ្លាប់ឮឈ្មោះលោក ហ្គ្រេកហ្គ័រ មិនដែល (Gregor Mendel, 1822-1884) ។ គាត់គឺជាបិតានៃ...