រឿងល្បើកនិងរឿងនិទាន

រឿង ចចកនិងក្រសារ


មានសត្វចចកមួយ ដើរស្វែងរកចំណីអាហារ នៅក្បែរមាត់ស្ទឹង ។
លុះដើរមកដល់គុម្ពោតព្រៃមួយ វាបានឃើញអ្នកនេសាទម្នាក់
យកត្រីឆ្លាំងមួយមកដោតព្យួរនៅលើមែកឈើ ដែលដុះប្របមាត់
ទឹក ។ នៅពេលដែលអ្នកនេសាទ កំពុងចុះទៅសាសន្ទូចរបស់គាត់ ចចកបានលបចូលទៅឆក់យកត្រីឆ្លាំងនោះ មកធ្វើជាអាហារ ។
ហេតុតែខ្លាចម្ចាស់ត្រីមើលឃើញ និងមកដណ្តើមយកត្រីពីវាវិញ
ចចកក៏ខាំហែកត្រី ស៊ីយ៉ាងប្រញាប់ ។ រំពេចនោះ ឆ្អឹងត្រីដ៏ធំមួយ
បានស្លាក់ជាប់នៅក្នុងកន្លើតវា ។ ចចកខំប្រឹងខាកយ៉ាងខ្លាំង ដើម្បី
ឲ្យឆ្អឹងត្រីនោះ ធ្លាក់ចេញមកវិញ ។ ប៉ុន្តែ ទោះបីជាវាខំប្រឹងខាកខ្លាំង
យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ឆ្អឹងត្រីនោះ មិនព្រមធ្លាក់ចេញមកដែរ ។ ដោយ
ឈឺខ្លាំងពេក ចចកក៏ទៅពឹងសត្វក្រសារ ឲ្យជួយចឹកទាញយកឆ្អឹងត្រី
នោះ ចេញមកវិញ ។
“ឱ ! បងក្រសារ” ចចកនិយាយអង្វរ “សូមបងមេត្តាជួយចឹកទាញយក
ឆ្អឹងត្រី ដែលស្លាក់ក្នុងបំពង់កខ្ញុំចេញមក ខ្ញុំនឹងជូនរង្វាន់បងជាទីគាប់
ចិត្ត” ។ ក្រសារបានឲ្យចចកហាមាត់ រួចក៏យកចំពុះវា រុកចូលទៅក្នុង
បំពង់កចចក ដើម្បីចឹកទាញយក ឆ្អឹងត្រីនោះចេញមក ។
នៅពេលដែលក្រសារ បានជួយយកឆ្អឹងត្រីចេញពីបំពង់កវារួច ចចកក៏
ដើរចេញទៅ ដោយមិនទាំងនិយាយថាអរគុណផង ។ ឃើញដូច្នោះ
ក្រសារខឹងណាស់ ហើយក៏ស្រែកសួរចចកថា៖ “នែ៎ ! បងចចក បងឯង
ថាឲ្យរង្វាន់ខ្ញុំនោះ តើនៅឯណា ?” ។ ឮដូច្នោះ ចចកក៏ឆ្លើយថា៖
“យីអើ ! អាចង្រៃ ឯងនៅចង់បានរង្វាន់អីទៀត អញបានឲ្យសាច់
ក្បាលឯង ចេញផុតពីមាត់អញនោះ តើវាមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ទេអ្ហ៊ៃ !” ៕

"ជួយសង្គ្រោះមនុស្សទុរយស គ្មានបានផលប្រយោជន៍អ្វីទេ"
(Please click on text image to enlarge)