កំណាព្យ

ស្លាប់ក្នុងយស វិរជនដែលស្ម័គ្រស្លាប់ក្នុងយស តែងមានឈ្មោះរស់នៅលើលោកី រយពាន់ឆ្នាំគេចាំជាអលជ្ជី ដូចពាលីនៅក្នុងរឿងរាមកេរ ។ ពាលីស្លាប់ដោយសាសរព្រះរាម លើកដៃឆ្ពាមប្រល័យឥតគិតគ្នេរ ព្រោះតែប្រយោជន៏ខ្លួនរាមរិះរេ បំផ្លាញជីវិតគេមិនកោតក្រែង ។ មុនពេលស្លាប់លាចាកលោកនេះទៅ ពាលីឆ្លៀតប្រដៅប្អូនខែងរែង គឺសុគ្រីពដែលឈ្លោះនឹងបងឯង ឲ្យខ្នះខ្នែងយកសច្ច:ជាធំ ។ ពាលីប្រាប់ប្អូនឲ្យត្រិះរិះគិត រឿងជីវិត យុត្តិធម៍ និង សង្គម ទង្វើល្អអាក្រក់ជាគ្រឿងផ្គុំ អាចដឹកនាំផ្តល់សុខឬទុក្ខា ។ សារសំខាន់ដែលពាលីចង់ប្រាប់ ឲ្យប្អូនស្តាប់និងយល់ពេញឱរ៉ា មិនត្រូវឈ្លោះគ្នាឯងឲ្យបច្ចា ឆ្លៀតប្រហារបំផ្លាញគ្រួសារបាន ។ រឿងពាលីផ្តែផ្តាំខ្មែរឆ្លាក់ទុក ជាទំនុករូបភាពច្រើនសណ្ឋាន នៅលើប្រាង្គប្រាសាទពីបុរាណ សម្រាប់ទូន្មានលុះលង់ឥឡូវ ។ បើប្រៀបធៀបការស្លាប់នៃពាលី ជាមួយនឹងឃាតកម្ម កែម ឡី ទៅ ឃើញថាគាត់ស្លាប់ដើម្បីត្រាយផ្លូវ ឲ្យញាតិផៅស្វែងយល់ធម៍សច្ច: ។ សុខនិងទុក្ខជារឿងដែលប្រឈម មនុស្សសត្វផងត្រូវហែលឆ្លងប្រត្យក្ស អ្វីសំខាន់នោះគឺយើងម្នាក់ៗ ត្រូវជឿជាក់លើសមត្ថភាពខ្លួន ។ ជូតទឹកភ្នែករួចហើយបន្តដើរ ធ្វើដំណើរឲ្យផុតការរុកគួន ប្តេជ្ញាចិត្តឲ្យខ្លាំងរឹងមាំមួន បើយើងពួនរកសុខមិនឃើញទេ ៕